Mexico stad!

Mexico D. F.
Gwen en ik zitten in de auto richting huis, woensdagmiddag. ‘Martine, wil je mee naar D. F.?’
Ik wist dat ze naar Mexico stad ging, want ze heeft een keer per maand college daar. Mexicanen noemen Mexico stad: D.F., dat staat voor Districto Federal. Ik had niet verwacht dat ze me zou vragen, dus ik was positief verrast! Natuurlijk wilde ik mee. We gingen met de auto, want de vriendin van Gwen die in Mexico stad woont, Yasmin, komt hier wonen en al haar spullen moesten natuurlijk mee.
Snel inpakken en klaar voor de rit van 8 uur. We gingen via de tolwegen, want dat is veiliger. Je betaalt en het bonnetje dat je krijgt is een verzekering. Als er iets gebeurt op dat stuk weg, ben je daarvoor verzekerd.. Wat dat ook mag betekenen.
Na een tijdje rijden wisselden Gwen en ik van plek en zat ik achter het stuur. Het is echt ongelofelijk hoeveel verschillende soorten landschappen er hier zijn. Per uur is het weer totaal anders. Echt leuk autorijden. We reden van Villahermosa door de staat Tabasco uit, door Veracruz, via Puebla naar Mexicostad. In de bergen bij Puebla regende het en was het 13 graden. HEERLIJK. Na 2 weken rond de 40 graden in Villahermosa was dat echt fantastisch. Rond half 2 ’s nachts reden we de bergen uit en kregen we een goed uitzicht over Mexico stad by night, de lichtjes. ENORM. De grootste stad van de wereld ziet er inderdaad zo uit. Ik vond Istanbul al supergroot, maar tjuus, deze stad..
Toen we vanuit de bergen naar beneden reden, de stad in zei Gwen: ‘Ruik je dat?’ Er was inderdaad een vreemde geur. ‘Welkom in de smog van Mexico stad!’
Yasmin woont in een wijk die ook wel ‘the hole’ genoemd wordt. Niet in het gedeelte waar zij woont, maar iets verder op is de criminaliteit bijzonder hoog. Dat bleek ook toen ik zaterdagochtend wakker werd en in de verte knallen hoorde en er later die dag naar vroeg; ‘Ja, dat zijn pistoolschoten. Hoor je bijna dagelijks,’ zei Yasmin droog. Leuk om achteraf te vertellen; pap en mam, ik ben dus alweer terug en ik leef nog. :D
Donderdag gingen we naar een bekend plein. De weg er naar toe duurde lang. De meeste wegen zijn 6 of 8 baans, maar het barst van de auto’s, vrachtauto’s, bussen, fietsers, fietspochi’s en eigenlijk alles dat wielen heeft. Eenmaal aangekomen was het echt relaxed. 1 mei is een nationale vrije dag en er waren heel veel mensen aan het chillen. Ijsje gegeten en een beetje rondgewandeld. Omdat Mexico stad een stuk hoger ligt dan Villahermosa en het sowieso een ander klimaat heeft, was het een stuk koeler. Echt een verademing!
Na het plein, gingen we met de auto de stad verkennen. Via de route de Reformación, waar de bekende engel op een rotonde staat. Het monument van de onafhankelijkheid. Het is écht een mooie stad. Dat had ik eigenlijk niet verwacht. Ik was in Playa del Carmen voor het eerst aangenaam verrast dat een stad in Mexico ook ‘mooi’ kon zijn. Cancún, Villahermosa en Palenque vind ik namelijk niet echt bijzonder ‘mooi’ als steden. Voor Mexico stad geldt het met name voor het centrum, in de buitenwijken is het weer vergelijkbaar met bijvoorbeeld Villahermosa. Donderdagavond gingen we naar de film. The Amazing Spiderman Imax 3d. Chill! Die stoelen ook, heel nice.
De volgende dag gingen we naar Six Flags! Mensen die zich nog herinneren dat Walibi World, Six Flags was, weten van de Superman. Die heet in Walibi World nu anders. We stonden ervoor in de rij en ik verwachte een vergelijkbare achtbaan. Instead, was ie 10 keer fantastischer! Meer vergelijkbaar met de Goliath. Six Flags is al heel hoog gelegen, maar die achtbaan ging ook nog eens heel hoog, dus je had echt een supergoed uitzicht over de stad, heel mooi! Daarna gingen we nog in een paar achtbanen en toen hadden Gwen en Yasmin er wel weer genoeg van. Ik uiteraard nog niet, dus ik ging nog een keer in de Superman. Ik zat naast een meisje uit de Dominicaanse Republiek die er voor de derde keer in ging. Ook haar vriendinnen hadden er genoeg van, maar gelukkig hadden we elkaar dus, haha. Het was weer fantastisch, dus ik kon met een voldaan gevoel naar huis.
Zaterdag gingen we naar Teotihuacan. De piramides van de zon en de maan, gemaakt door een volk en overgenomen door de Azteken. Wát indrukwekkend weer! Ik had natuurlijk wel een redelijk beeld van hoe een piramide er uit ziet, maar echt ENORM. Ik durf mezelf inmiddels getraind ruïne/piramide beklimmer te noemen, dus ik huppelde als een jonge hinde naar de top (om vervolgens een kwartier te moeten uithijgen wegens het chronische gebrek aan lichaamsbeweging, dus een conditie van 0).
Een tijdje gezeten en rondgekeken. Yasmin en Gwen waren halverwege blijven steken. Ik weet niet wat het is, ik zal het me wel verbeelden, maar het voelt heel bijzonder om op zo’n piramide te zitten. Dat gevoel had ik ook in Palenque bij de ruïnes. Het is gewoon ongelofelijk dat zoiets gemaakt is, zo lang geleden. Het heeft wat! Dus toen ik weer helemaal zen was weer afgedaald naar Yasmin en Gwen.
Bij het uitrijden maakten er heel veel mensen reclame voor hun restaurant en we hebben ons laten lokken naar een, éindelijk! :D, tourist-trap restaurant. Voorzien van cactussen voor de deur en gitaarspelende caballeros con sombreros. Het ‘typische Mexicaanse eten’ was ontzettend niet typisch Mexicaans, maar het was wel leuk om eindelijk eens na 2,5 maand in zo’n cliché restaurant te zitten.
’s Middags gingen we langs bij de zus van Yasmin, die midden in het artistiek centrum een café heeft. Prachtig daar! We parkeerden de auto naast een kapper en Gwen enthousiast: ‘Dit is de kapper waar ik je over vertelde! Hier moet je heen!’ Ik wilde namelijk al een tijdje naar de kapper. Mijn haar groeit hier supersnel en het zag er niet uit. Dus zo gezegd zo gedaan. Wel een beetje spannend, want met mijn levensmotto ‘als je haar maar goed zit’ leg ik wel veel verantwoordelijkheid in de handen van de kapster. Maar, onder luid en passioneel meezingen van Mexicaanse pop heeft ze voor 65 pesos (3,60 euro :D) mijn haar prima geknipt!
Omdat het onze laatste avond was hier, gingen we ’s avonds op stap. We eindigden in Kinky, een gaybar. Geniaal haha. Salsadansende jongens en meisjes. Erg leuk!
De volgende dag hebben we Yasmins spullen ingepakt en zaten we om 12 uur in de auto voor weer 8 uurtjes rijden. Omdat we woensdag ’s nachts aangekomen waren, had ik het stuk tussen Puebla en Mexico stad alleen in het donker gezien, nu dus in het licht. Net buiten Mexico stad liggen twee kolossale vulkanen. Een lange uitgestrekte en een hele hoge. Yasmin vertelde het verhaal over de vulkanen. De lange uitgestrekte is een liggende prinses, ze is dood. De hoge is de prins, die op zijn knieën voor haar bidt. Wát een tragedie, kan alleen maar door Latino’s bedacht zijn, haha.

Mijn algehele beeld over Mexico stad, is dat ik het fantastisch vind. Hoewel het maar een paar dagen waren, kun je de sfeer van een stad in een dag benoemen. Ondanks dat het de grootste stad van de wereld is, superveel verkeer, criminaliteit en smog, zijn de mensen nog steeds hun relaxte, tevreden zelf. Veel lachende mensen en veel verliefde stelletjes. Ik hou echt van de mensen in dit land. Aardig, behulpzaam, grappig, beleefd. Tot nu toe van Cancún tot Mexico stad. Toen we de eerste dag hier op dat plein waren, kwamen er nog studenten naar me toe, die hun Engels oefenden door het interviewen van toeristen. ‘Wat doe joe lijk most abou Mechico?’ Ja, echt, de mensen. Mole ook, een typisch Mexicaans gerecht met kip en mole saus, FANTASTISCH LEKKER, maar toch echt de mensen het meest. Over een week gaan we met DIF naar Monterrey, een stad in het noorden, ik ben benieuwd hoe het daar is!